Bonusbanen

De arbeidsmarkt staat onder druk; ondanks staatssteun hebben bedrijven personeel moeten laten gaan. Het herstel kan een aantal jaren duren. Bij ongewijzigd werkeloosheidsbeleid zal in Nunspeet het aantal mensen in armoede sterk toenemen doordat de bijstandsuitkering, het laatste vangnet voor werklozen, geleidelijk lager wordt. Om het voedselbankperspectief voor werklozen in de bijstand te voorkomen, zal de gemeenteraad het beleid radicaal moeten omgooien.

Niet iedereen is geschikt om geschoold te worden als bouwvakker, doktersassistent, of onderwijzer. Cruciaal is, wat de gemeenteraad gaat doen: wordt gekozen voor een oplossing gelijk aan die van voor de Coronacrisis, het verplicht accepteren van bv. flex(rot)baantjes zonder zekerheden óf zal de raad het licht zien en gaan voor een duurzaam werkloosheidsbeleid? Een goede raad voor de raad: praat eerst met mensen, vraag hoe ze voor zichzelf en de maatschappij van betekenis kunnen zijn. Het antwoord is verrassend voor de hand liggend. Mensen zijn gemotiveerd om zich te scholen én als er geen banen zijn, deel te nemen aan de vrijwilligerseconomie.

Als banken en bedrijfsleven met belastinggeld geholpen kunnen worden, dan is dat vanzelfsprekend ook mogelijk voor de werklozen van nu en werknemers van morgen. Een probaat middel om mensen te motiveren, is een bonus op de uitkering voor maatschappelijk nuttig vrijwilligerswerk. Dat zijn ‘Bonusbanen’ zoals: ouderenbezoek, activiteiten begeleiden (ouderen en jeugd), klusjes binnen een instelling en clubs, ondersteuning van buurtinitiatieven en werk in openbare gelegenheden/tuinen, bibliotheek enz. Het mes snijdt aan twee kanten: sociaal, mensen blijven betrokken bij de samenleving, dat is tegelijkertijd ook bevorderlijk voor de gezondheid én economisch, Bonusbanen zijn goedkoper dan wanneer hiervoor professionals worden ingezet. De uitvoering: met Dienstencheques via het gemeentelijke vrijwilligersloket.

Hans Tijmes