De huur is te duur

Mede als gevolg van de gezondheidscrisis blijft door werkloosheid, na het betalen van de huur, bitter weinig geld over voor de dagelijkse boodschappen. Een verwijzing van de gemeente naar de voedselbank biedt weliswaar genade, maar geen perspectief op meer huishoudgeld.

 Sinds de jaren negentig laat de politiek de woningbouw grotendeels over aan de markt. Dat creëerde schaarste, waardoor de afgelopen 10 jaar de huurprijzen fors (tot 25%) stegen, terwijl tegelijkertijd het inkomen nauwelijks toenam. Het Planbureau voor de leefomgeving berekende dat sinds 2015 al meer dan een half miljoen huishoudens een te hoge huur betaalde ten opzichte van het inkomen.  Desondanks, alsof er geen crisis gaande is, werd er in juli de inflatievolgende huurverhoging van 2,6% doorgevoerd. Politici en beleidsmakers waren blijkbaar blind voor het feit, dat huishoudens die tegelijkertijd geconfronteerd werden met een aanzienlijk verlies van inkomen en een huurverhoging, worden overgeleverd aan de spreekwoordelijke bedelstaf.

Nieuwe werkelijkheid

De nieuwe werkelijkheid noodzaakt een politieke heroriëntatie en vereist maatwerk, waarbij de draagkracht van een huishouden als passend moet worden beschouwd voor mensen die in verhouding tot hun inkomen een veel te hoge huur betalen.

In opdracht van de Nunspeetse gemeenteraad kunnen in overleg met huurders en coöperaties de volgende maatregelen in overweging worden genomen: verlaag met onmiddellijke ingang de huren met 10%, verhoog de huurtoeslag (is al jaren hetzelfde gebleven), in géén gemeentebelastingen, verhoog de schoolbijdrage aan gezinnen en bied preventieve schuldhulp aan.

De huur is te duur, geef huurders een financieel zetje in de rug, zodat de armoede en schulden buiten de deur kunnen worden gehouden en sociale isolatie kan worden voorkomen.   

Hans Tijmes
PvdA Noord West Veluwe